برای ما احمدی نژادی ها احمدی نژاد یک فرد یا یک انسان پاک و منزه و یا سمبل عدالت و آزادگی به تنهایی نیست که صد البته احمدی نژاد دارای همه این ویژگی های مثبت است اما در نگاه احمدی نژادی ها احمدی نژاد یک سیرورت معنوی و تکاملی شخصیتی در بستر اجتماع است.

شاید بتوان گفت احمدی نژاد یک مدرسه است که دانش آموزان این مدرسه از سال ۸۴ در مدرسه عدالت خواهی و آزادگی انقلاب نام نویسی کرده اند و همراه با احمدی نژاد در امتحانات و کلاس های درس مختلف دکتر شرکت جسته اند و عده ای با نمرات عالی و متوسط قبول شده اند و به مدارج عالی تر دست یافته اند و عده ای هم مردود شدند و سقوط کردند.

این ویژگی منحصر بفرد احمدی نژاد که از همان آغاز حرکت خود در سال ۸۴ در طرفداران و دلبستگان به ایشان هویدا بود سبب گشت جملگی دلدادگان به ایشان از سال ۸۴ به ایشان این گونه بنگرند که احمدی نژاد ناب ترین ورژن ولایت مداری و مردم داری ملت ایران است و با خیال آسوده می شود قله های ترقی و پیشرفت کشور و جامعه را با او پیمود.

اما این سیرورت معنوی فرد و جامعه با گذر از گردنه های سخت و امتحانات دشوار ممکن بود. مسیری بود که انسان های وارسته از خود و جوان و پر انرژی را طلب می کرد و عافیت طلبان و مرید پرواران و خسته شدگان را از همراهی در این مسیر ممکن نبود.

مردان و زنانی باید قدم در راه می گذاشتند که آزادگی را در خود نهادینه ساخته باشند و طعم سخت عدالت را ابتدا به نفس خود چشانده باشند که اگر چنین نباشند قطعا اگر تا به حال کم نیاورده باشند در ادامه سقوطشان حتمی خواهد بود.

کلاس درس احمدی نژادی ها کم بی شباهت با هفت وادی عرفان نیست هفت وادی عرفان احمدی نژادی ها که از سال ۸۴ اغاز شد  و تا سال ۸۸ چهار مرحله بیداری اراده علم شوق را احمدی نژادی ها طی کردند والبته عده ای در هر مرحله ریزش کردند تا اینکه در سال گذشته با حوادثی که روی داد فقط عاشق ها و دلدادگان دکتر توانستند سر بلند از مرحله عشق بیرون بیاید و به قول دکتر تازه اول عشق است و دو مرحله سخت و دشوار صبر و فنا در پیش روی. 

واپس نوشت: دیدار دکتر با خبرنگاران یکی از زیباترین  کلاس های درس دکتر برای بریده  و پا به رکاب های دکتر بود