میدان ۷۲/ فروز رجایی‌فر: سه شنبه ۳۰ اردیبهشت شبه‌برنامه‌ای از شبکه قرآن پخش شد که حقیر و بسیاری از فعالان حوزه تقریب فرق و وحدت اسلامی را شگفت زده کرد. در برنامه‌ای موسوم به «شب آسمانی» مصاحبه‌ای ترتیب داده شده بود با جوانی از اقلیت‌های قومی و مذهبی کشور که طی فرآیندی ابتدا جذب وهابیت شده و در تداوم تحولات عقیدتی خود فعلا شیعه شده است. البته تغییر و تحول در پی تحقیق و مطالعه حق طبیعی هر انسان پویا و دغدغه‌مند است؛ لکن نقطه ابهام و شگفتی، اقدام صداوسیمایی که باید ظاهراً ملی باشد در انعکاس این گونه وقایع است؛ در حالی که حضرت امام راحل و مقام معظم رهبری، موکدا مبلغین و رسانه‌های کشور را از ایجاد حساسیت مذهبی منع نموده و این عمل را آب ریختن به آسیاب دشمنان اسلام و مسلمانان تعبیر کرده‌اند. در جایی که رهبری تصریح کرده‌اند که در گفتمان وحدت و تقریب اسلامی نباید نشانه‌هایی از عزم و اراده برای تبلیغ و تشویق دیگران به تغییر مذهب دیده شود؛ در زمانی که به مناسبت اقدام دشمنان قسم خورده اسلام و توطئه‌های پیچیده آنان، فضای بسیار مسموم و غیروحدوی بر جهان اسلام حاکم شده است که خون بسیاری از مسلمانان را به زمین ریخته و بذر کینه و تفرقه در سینه‌ها کاشته است؛ در مقطعی که شیطان بزرگ در غرب و یاران و اذنابش در منطقه بسیار آرزو دارند که ایران اسلامی را به بلیه‌ای مانند سوریه و بلکه بسیار حادتر از آن دچار کنند و آتش جنگ مذهبی را در ایران بیافروزند و قشون تکفیری تحت امر خود را از هشتاد کشور به داخل مرزهای ایران روانه کنند؛ و در شرایطی که به دلیل تبلیغات رسانه‌های منگ و معاند شیعه و سنی، هر لحظه به وضع خطرناکی در تنور اختلافات دمیده می‌شود و به همین لحاظ رسالت و وظیفه علمای دو سو در هوشیاری و حفاظت از امنیت امت اسلامی سنگین تر شده است؛ و متاسفانه در همین وضعیت بحرانی که جماعتی کج فهم و کورذهن تلاش می‌کنند تا علمای شریف و امین امت را در رویارویی با هم قرار دهند و از گفتار هر یک علیه دیگری فتنه‌ها بسازند تا به زعم خود به وظیفه مذهبی(!) خود عمل کرده باشند؛ و در جایی که رسانه ملقب به ملی جمهوری اسلامی ایران، باید بپذیرد که تنها رسانه‌ای در جهان است که وظیفه دارد آرمان‌های نظام، منویات امام و رهبری و اصول جمهوری اسلامی ایران را به طور ناب و حکیمانه طرح و ترویج کند و لوازم فرهنگی و تبلیغی اتحاد امت اسلامی را در داخل کشور و در سطح جهان اسلام تدارک کند؛ آیا جای شگفتی و حتی سوء ظن نیست که یک برنامه مستمر در شبکه قرآن، که در پوشش حمله و افشای وهابیت، آغاز به کار نموده، به تدریج از هدف اعلامی فاصله گرفته و وظیفه خود را تفرقه میان ارکان امت اسلام قرار دهد و در طی مسیر به جایی برسد که از تریبون رسانه ملی، اتفاق کم شمار تغییر مذهب را علیرغم نهی رهبری موضوع کار قرار داده و انسجام قومی و فرهنگی اهل‌سنت نجیب و وفادار ایران را تهدید کند؟! آیا از عملکرد این برنامه در شبکه نامیده شده به قرآن مجید ـ که فصل مشترک اعتقادات مسلمین جهان است ـ چنین فهمیده نمی‌شود که عمل جمهوری اسلامی ایران در خصوص حقوق و کرامت اقلیت‌ها از جمله اقلیت بزرگ اهل‌سنت، با ابعاد نظری و شعاری آن متفاوت و حتی در تضاد است؟! آیا این دور از انتظار است که علمای اهل‌سنت، با مطالبه و اصرار مخاطبان خود برای مواجهه با این رویکرد شبکه قرآن، در فشار برای اتخاذ مواضعی قهرآمیز قرار بگیرند و در صورت عدم همکاری با چنین تقاضایی، روند تحولات از اختیار آنان نیز خارج شده و در دست نامحرمان و نااهلان و دشمنان شیعه و سنی قرار بگیرد؟! آیا در چنین شرایطی با توجه به تحریک تعصبات و احساسات مذهبی، دیگر امکان و مکانی برای حضور برادرانه و اقدام موثر جوانان اهل‌تقریب و روحانیت آگاه و فعال وحدوی به منظور رفع فتنه‌های مذهبی در مناطق حساس کشور وجود خواهد داشت؟!