روحانیانتون مبارک

انتخابات تمام شد اما تا ابد یادمان نخواهد رفت که شورای محترم نگهبان شرایطی را درست کردند که در هیچ دوره ای بعد از انقلاب شکوهمند اینگونه نبود که دولت وقت نماینده ای در انتخابات نداشته باشد . دولتی که پر مخاطبترین دولت تاریخ انقلاب بود، دولتی بیست و پنج میلیونی. شاید نظیر این اتفاق در دنیا بی سابقه بود.

هیچ دوره ای در طول انتخابات اینگونه نبود که مردم بعد از دیدن سه مناظره 4-5 ساعته مابین نامزدها و پخش چندین ساعت برنامه و فیلم تبلیغاتی بازم نتوانند نامزدی را انتخاب کنن .

این شرایط و احساس در هیچ دوره ای نبود ، چرا چون مردم خلائی احساس میکردن ، احساس میکردن این حرف ها با اون گفتمانی که هشت سال باهاش اونس گرفته بودن و عادت کردن فرق دارد، متفاوت است.

این حالت گونه ای بود که بسیاری از مردم حتی تا شب برگذاری انتخابات پرسان پرسان و پیامک و زنگ و ایمیل به آشنا میپرسیدند آخر به چه کسی رای بدهیم؟

این همون شاهکاری بود که حتی با ده ها ساعت برنامه و نقد تلویزیونی هم نتوانستند پوشش بدن، این جریان شک و دو دلی تا آنجایی ادامه داشت که حتی خیلی ها بعد از دادن رای هم هنوز خالی نشدند و متوجه نشدند که داستان چه شد!

لکه ای که با میلیون ها لیتر آب کر تطهیر نخواهد شد

ماجرا در اینجا هم ختم نشد و کار به جایی رسید که شب انتخابات از وهن افزایش رای اصلاح طلبان شبانه شورا تشکیل دادند که مبادا رای نیاورند.

حذف گفتمانی که میلیون ها دل را توی ایران و جهان به تسخیر خودش در آورده بود تبعات بسیار سنگین تری دارد که مسولین نظام در آینده ای بسیار نزدیک متوجه آن خواهند شد.

آری شاید خفقان و سکوت برخی از همین مسولین نظام در این روز های پایانی انتخابات در تایید این عرایض ما باشد ، سکوتی دردآور که ملت هنوز نمیتوانند ابعاد درد آن را تحمل کنند .

افراد محترم رده بالای نظام که با حذف گفتمان عدالت از حول حلیم افتادن توی دیگ و به خیال خود پیش دستی کردند ، رودستی خوردند که با میلیون ها لیتر آب کر هم قابل تطهید نخواهد بود .

مقصر ماییم و این جریان تا ابد لکه ننگی بر گردن " ما احمدی نژادی ها " خواهد ماند که از تاریخ درس بگریم تا عبرت دیگران نشویم .

در آخر هم مسولین محترم نگهبان، این کلید رو تقدیم شما میکنیم ، باشد که برای درهای قفل شده پیش رو حداقل وسیله ای جهت کلنجار و بازی داشته باشند، لااقل دست خالی نباشند...

اما افسوس که این قفل ها در قلب ماست...

لکه ای که با میلیون ها لیتر آب کر تطهیر نخواهد شد